We zijn toegekomen aan een tekst die nog altijd veel stof op doet waaien. Op de vraag van Pilatus aan het volk welke van de twee (Barabbas of Jezus) hij los zou laten, zei het volk (opgejut door de overpriesters en de oudsten) Barabbas. Zijn vrouw had hem nog een boodschap gestuurd,

“bemoei u niet met die rechtvaardige.”
Bang geworden was voor de schare zei Pilatus toen,
“Ik ben onschuldig aan zijn bloed; gij moet zelf maar zien wat ervan komt.”
Waarop het volk antwoordde,
“Zijn bloed komen over ons en onze kinderen!” (Matt 27:25)

Met deze opmerking keerden ze de aanwezigheid van God de rug toe, en riepen ze het oordeel over hun zelf af. In minder dan veertig jaar werden hun stad en tempel volledig verwoest waarbij geen steen op de andere gelaten werd. Meer dan een miljoen mensen kwamen om tijdens het beleg. Duizenden stierven door hongersnood; duizenden door ziekte; duizenden door het zwaard; en hun bloed stroomde als water door de straten. Duizenden werden gekruisigd en leden onder dezelfde straf die zij de Messias hadden opgelegd. Het aantal van degenen die werden gekruisigd was zo groot zei Josephus, dat ze verplicht waren om ermee op te houden, er was gewoon geen ruimte meer om kruisen te plaatsen.

En zo werden de woorden van Jezus in de rede tegen de schrifgeleerden en farizeeërs bevestigd, zij zouden de maat van hun voorvaderen vol maken, zij leefden onder de vloek van de wet en zouden het verbondsoordeel ondergaan,

“opdat over u kome al het rechtvaardige bloed, dat vergoten werd op de aarde, van het bloed van Abel, de rechtvaardige, tot het bloed van Zacharias, de zoon van Berekja, die gij vermoord hebt tussen het tempelhuis en het altaar. Voorwaar, Ik zeg u: Al deze dingen zullen komen over dit geslacht.” (Matt 23:35-36)

De verwoesting van Jeruzalem was veel meer dan alleen de verwoesting van een stad. Voor het geslacht wat toen leefde waren Jeruzalem en de tempel het centrum van aanbidding van hun Jahweh, de God der goden en Heer der Heren. Met de vernietiging ervan kwam er een verandering in het verbond. Gods koninkrijk werd van hen weggenomen, en niet langer zouden de heidenen over Gods koninkrijk heersen, omdat Zijn koninkrijk nu een geestelijk koninkrijk was, waar je niet door fysieke geboorte maar door geestelijke geboorte kon binnengegaan.

De oude hemel en aarde van het jodendom werden vernietigd en daarvoor in de plaats kwam de nieuwe hemel en aarde, het geestelijk beloofde land, het Israël Gods. De wet en de profeten vervuld. Het luidde het einde van het tijdperk in. Er had een catastrofale adreswijziging plaatsgevonden. God had de fysieke tempel, de genealogische archieven die de nakomelingen van Aäron kwalificeerden om als priester te dienen, en de stad Jeruzalem volkomen vernietigd. Het oude systeem van aanbidding was voor altijd voorbij. De ure was gekomen en was vanaf toen, dat de waarachtige aanbidders de Vader zouden aanbidden in geest en in waarheid… (Joh 4:23)

Met de komst van de oorlog in het Midden-Oosten vragen veel mensen zich af wat er profetisch gesproken aan de hand is. We kunnen nu met zekerheid zeggen dat de gebeurtenissen die nu plaats vinden GEEN vervulling zijn van Bijbelse profetieën. Het huidige Israël is een seculiere staat, dat net als andere landen geen voorkeursplaats geniet in Gods economie…