Mattheus 12:32
Bij de Joden was de tijd verdeeld in twee grote perioden, het Mozaïsche tijdperk en het Messiaans tijdperk. Ze zagen de Messias als iemand die een nieuwe wereld zou brengen. De periode van de Messias was daarom op de juist manier gekarakteriseerd door de Synagoge als “de toekomstige wereld”. Door heel het nieuwe testament zien we de twee eeuwen in contrast met elkaar: “deze eeuw” en “de toekomstige eeuw.” Het interpreteren van deze “twee eeuwen” en wanneer zij verwisselen is fundamenteel wanneer wij de Bijbel gaan uitleggen. De meeste christenen geloven dat bijna alle profetieën van het nieuwe testament voor ons in de toekomst bedoeld zijn. Wanneer zij in het nieuwe testament de woorden lezen “de toekomende eeuw” dan denken zij aan een toekomstige eeuw. Maar de schrijvers van het nieuwe testament refereerden naar de christelijke eeuw. Wij leven, in wat voor hun de toekomende eeuw was, de “nieuwe verbondseeuw”. Laten we eens kijken naar wat teksten die deze twee eeuwen aanhalen, allereerst die uit Mattheus 12,

“Spreekt iemand een woord tegen de Zoon des mensen, het zal hem vergeven worden; maar spreekt iemand tegen de Heilige Geest, het zal hem niet vergeven worden, niet in deze eeuw, noch in de toekomende eeuw.” (Matt 12:32)

Velen denken dat de toekomende eeuw een eeuw is waar geen zonde meer heerst, maar dat is niet in overeenstemming met dit vers. Zonde tegen de Heilige Geest zal niet vergeven worden in die eeuw, dit gaat over de eeuw van het nieuwe verbond, onze tegenwoordige eeuw.

“Zo zal het gaan bij de voleinding van de wereld. De engelen zullen uitgaan om de bozen uit de rechtvaardigen af te zonderen, en zij zullen hen in de vurige oven werpen; daar zal geween zijn en geknars van tanden.” (Matt 13:49-50)

Merk op dat daar staat “de bozen”. Is dit het tegenovergestelde van de opname? Nee, Jezus hier spreekt van een oordeel dat 70 jaar na Christus over Jeruzalem zou komen. Het was het einde van de Joods eeuw waar de “boze Joden”, ofwel het verdorven Joodse religieuze bolwerk werd verbrand (uitgeroeid) tijdens de verwoesting van Jeruzalem.

“Toch spreken wij wijsheid bij hen, die daarvoor rijp zijn, een wijsheid echter niet van deze eeuw, wier macht teniet gaat, maar wat wij spreken, als een geheimenis, is de verborgen wijsheid Gods, die reeds van eeuwigheid voorbeschikt heeft tot onze heerlijkheid. En geen van de beheersers van deze eeuw heeft van haar geweten, want indien zij van haar geweten hadden, zouden zij de Here der heerlijkheid niet gekruisigd hebben.” (1 Kor 2:6-8)

De wijsheid en regeerders van die eeuw gingen voorbij. Paulus spreekt hier over de Joods religieuze orde en hun oude verbondsysteem.

“Dit is hun overkomen tot een voorbeeld (voor ons) en het is opgetekend ter waarschuwing voor ons, over wie het einde van de eeuw gekomen is.” (1 Kor 10:11)

Paulus zegt hier duidelijk dat het einde van de eeuwen over hen zou komen, de christenen uit de eerste eeuw.

“Nadat God eertijds vele malen en op vele wijzen tot de vaderen gesproken had in de profeten, heeft Hij nu in het laatst der dagen tot ons gesproken in de Zoon, die Hij gesteld heeft tot erfgenaam van alle dingen, door wie Hij ook de wereld geschapen heeft.” (Hebr 1:1-2)

Jezus sprak in de laatste dagen. De laatste dagen van wat? De laatste dagen van het Oude verbondsysteem.

“want dan had Hij dikwijls moeten lijden, sinds de grondlegging van de wereld, maar thans is Hij éénmaal, bij de voleinding van de eeuwen, verschenen om door zijn offer de zonde weg te doen.” (Hebr 9:26)

Wanneer was Jezus verschenen? Hij is niet in het begin geboren, maar aan het einde van de eeuwen. Jezus werd geopenbaard aan het einde van de Joods oude verbondseeuw. Petrus zei hetzelfde:

“Hij was tevoren gekend, voor de grondlegging der wereld, doch is bij het einde van de tijden geopenbaard ter wille van u.”(1 Petrus 2:20)

Jezus kwam in de laatste dagen van de eeuw, van de oude verbondseeuw, de zogenaamde Mozaïsche eeuw. Die eeuw kwam tot einde met de verwoesting van de tempel in het jaar 70 na Christus. Al de dingen geprofeteerd door Jezus in Mattheüs 24 zouden aan het einde van die eeuw plaatsvinden. Nergens in de Bijbel lezen we van een millennium-eeuw. De Bijbel spreekt over “deze eeuw” als de oude verbondseeuw, en de “toekomende eeuw” als de nieuwe verbondseeuw. Het millennium was de tijd van overgang tussen “deze eeuw” en de “toekomende eeuw” – de eeuw van het nieuwe verbond. Jij en ik leven, in wat voor de schrijvers van het nieuwe testament de “toekomende eeuw” was. Wij zijn niet langer meer onder het oude verbond, wij leven in de Messiaanse eeuw van het nieuwe verbond. En deze eeuw waarin wij leven zal nooit eindigen,

“De God nu des vredes, die onze Here Jezus, de grote Herder der schapen door het bloed van een eeuwig verbond heeft teruggebracht uit de doden,” (Hebr 13:20)

De Bijbel spreekt niet over een eeuw die nog moet komen voor ons. De eeuw waarin wij leven, is een eeuwigdurende eeuw, de eeuw van het nieuwe verbond.